Thuis maar nog niet terug…

We zijn weer thuis. Na een reis van ruim 20 uur van Koh Samui, via Bangkok en Schiphol zijn we weer in ons eigen huis in Amersfoort. Maar terug… Koh Samui was eigenlijk onze eerste echte ervaring met een strandvakantie. De Spaanse Costa’s laten we liever aan ons voorbij gaan en ook meer exotische oorden als Mexico, Cuba, Dominicaanse Republiek en zo zijn nog niet in beeld geweest. Ooit hebben we een week in Essaouira in Marokko verbleven. Ook geschikt voor strandvakantie, maar toch wisten we ook daar wel een actieve vakantie van te maken. Maar vanaf het eerste moment op Koh Samui was het wel duidelijk: iedereen was helemaal vol. Eigenlijk hadden we zoveel meegemaakt en indrukken opgedaan, er kon gewoon niet heel veel meer bij. Dus met nog bijna drie volle dagen vakantie te gaan besloten we gewoon eens voor liggen en niets doen te gaan. Strand wit als in de Bounty-reclame, zee zou blauw als een Fa-reclame en een strandbar annex restaurant maken dat ook niet erg moeilijk. En dus ging het laatste plan voor een dag snorkelen ook met unanieme instemming overboord. Niemand had trek om verplicht van 7:00 tot 18:00 uur onderweg te zijn met boot en medereizigers om te snorkelen op een plek die zeer vermoedelijk toch niet ging tippen aan onze ervaringen op het Great Barrier Reef voor de kust van Cairns, Australië. Nu ik het zo opschrijf klinkt het wat blasé geef ik toe, maar als de ervaringen met de ‘bezienswaardigheden’ van het eiland een goede indicatie vormen klopt het wel…

Maandagmorgen maakten we tijdens het ontbijt een inventarisatie van de wensen die eenieder nog had om activiteiten te ondernemen. Die wensen waren niet echt meer groot. Omdat ik persoonlijk sowieso moeilijk stil kan zitten had ik nog wel het idee om een scootertje te huren. Steijn opteerde voor een uurtje kajakken en de dames hadden nog Thaise manicure en pedicure en massages op het lijstje staan. Daarmee waren de plannen gemaakt en zochten de Steijn en de dames een mooi plekje onder de grote boom aan het strand, lekker in de schaduw. Na wat administratie en werken aan mijn blog huurde ik een scooter bij de receptie van ons resort. Dat Thailand op bepaalde punten toch nog wel makkelijker in elkaar steekt dan Nederland bleek ook hier weer. De helmem waren helaas op (ondanks het feit dat er nog zeker 15 scooters te huur waren). Tsja, volgens het meisje bij de receptie waren er te veel westerlingen, hè…. En verzekeren dat doen we niet, dus gewoon voorzichtig zijn, yes, yes?

Met de scooter deed ik dus een aantal bezienswaardigheden aan zoals Hinta & Hinyai ofwel de grootvader en grootmoeder rotsen. Deze rotsen hebben zogenaamd de vorm van het mannelijke en vrouwelijke geslachtsdeel, hetgeen tot veel gegiechel van Aziatische toeristen leidt. Eerlijk gezegd moest ik erg goed kijken om het te zien. Ja, de penis was wel te ontdekken, maar zo zijn er meer. En de vrouwelijke delen in zee… Ik heb nog eens om me heen gekeken of dit het echt was, of had ik toch de verkeerde. Anyway, ook de Big Boeddha van ‘goud’ was niet heel interessant na alle mooie Boeddha’s die we in de afgelopen weken hadden gezien. De attractie van Koh Samui blijft toch echt het strand, en terecht. Daar hebben we van genoten. Heerlijk ’s ochtends vroeg gezwommen in zee. Een leeg strand en verkoelende zee, want zelfs zo vroeg is het al warm. Daarna heerlijk luieren, lunch in de schaduw en Steijn in de kajak.

Afscheid hebben we genomen met diner bij The Cliff, een van de betere restaurants van Koh Samui. Met een heerlijke tafel die bijna buiten stond, maar wil zo koel als in de airco. Mooi uitzicht op ons eigen strand, geweldig eten en een mooie fles wijn (best lastig in Thailand!). Fantastische afsluiting van een fantastische vakantie.

De volgende morgen werd nog even spannend. De taxi die besteld was om 5:00 liet zich niet zien, dus om 5:30 moesten we toch op zoek gaan naar andere oplossingen. Gelukkig was er in het resort iemand wakker die de manager uit bed haalde. Hij was in 2 minuten aangekleed en bracht ons zonder problemen direct naar het vliegveld. Probleem opgelost, goede service! Op de luchthaven van Bangkok konden we net als op de heenweg de wachttijd doorbrengen in de Businessclass Lounge van Airfrance/KLM. Nu eens geen gemopper dat papa zo vaak weg is, haha ;-) Anne en Steijn dachten dat ze wel zouden kunnen wennen aan die luxe…

En dan weer thuis. Na drie weken ondergedompeld te zijn geweest in volledig andere culturen. Natuur, cultuur, historie, van lang geleden en vrij recent, kunst, archeologie, entertainment en veelal een volledig andere mentaliteit en denkwijze. Heerlijk om mee te maken, wat een geweldige belevenis. En ook nog heel veel om te verwerken en over na te denken. We zijn dus weer thuis, maar zijn we terug? Ik geniet van ons vernieuwde huis. En verbaas me over simpele dingen: water uit de kraan dat je gewoon kunt drinken, een toilet om op te zitten, douche en bovenal: totale vrijheid. Dat lijkt voor ons gewoon, maar daar leer je pas hoe waardevol het is. Terug? Nee, en het zal wellicht ook nog even duren….