And now for something completely different...

… Cambodia… Vandaag een reisdag richting Cambodja. We vertrokken na het ontbijt naar de luchthaven van Chiang Mai. Deze lijkt een beetje op Rotterdam of Eindhoven, alleen wat hectischer. Het was even zoeken naar de juiste balie maar toen ging het snel. Via de internationale terminal konden we de vluchten via Bangkok en naar Phnom Penh direct koppelen zodat de bagage doorgelabeld werd en wij als transitpassagiers door konden. Wel een vreemde procedure want je krijgt een sticker op je kleding zodat je herkenbaar bent als transitpassagier. Dat vinden wij Nederlanders toch een beetje raar. De Engelsman naast ons overigens ook. In elk geval werkte het wel want in Bangkok werden we op de Don Muang luchthaven opgevangen en naar de juiste gate begeleid. Snel en handig. De vlucht naar Phnom Penh had een half uur vertraging maar verliep ook voorspoedig zodat we slechts met een half uur vertraging aankwamen. En toen waren we in een andere wereld….

Het begon al bij de aankomsthal voor de paspoortcontrole. Voor Cambodja heb je een visum nodig. In het vliegtuig hadden we al een hele papierwinkel ingevuld (2 formulieren voor ieder gezinslid) maar dat was dus niet voor een visum. Daar kregen we weer een ander formulier op waarop ook een pasfoto moest. Gelukkig hadden we de kleine lettertjes van de reisbescheiden goed gelezen en hadden we allemaal een foto, dus stonden we snel vooraan. Formulier ingevuld, ingeleverd. Oh, of je even wil afrekenen… $ 30,= per persoon voor een toeristenvisum, daar is de ATM want we accepteren alleen cash… De Cambodjaanse overheid draait op volle toeren! OK, kost een paar cent maar dan heb je ook wat. Zo’n mooi visum heb ik in tijden niet gehad ;-). Daarna in de rij voor de paspoortcheck. Dat ging snel, zeker omdat Steijn en Liesbeth via de uitgang voor diplomaten mochten. Ze zien er zeker officieel uit… Dan nog met de koffers langs de douane en je bent in Cambodja.

De chauffeur stond keurig klaar en op mijn vraag of hij lang had moeten wachten glimlachte hij alleen. Cambodjanen zijn heel vriendelijk en zeer ontwijkend als het niet loopt zoals ze willen. Zouden we nog vaker gaan merken… De afstand naar het hotel was slechts 12 kilometer. Dan denk je in Nederlandse begrippen dat je er zo bent. NOT. Wat een stad! En wat een chaos! Ik zal een filmpje posten op Facebook, maar hier moeten ongelukken gebeuren, zoveel motoren, brommers, enorme (en dure) auto’s, tuktuk’s en riksja’s (brommer met aanhanger). Waanzinnig! Een vorkheftruck met enorme voorkant schoof simpel de vork onder de auto voor zich om dichterbij te staan bij het optrekken voor het verkeerslicht! Je kijkt je ogen uit. Het kostte ons uiteindelijk een uur en 45 minuten om bij het hotel te komen.

Nadat we alle koffers in de hal van het hotel hadden staan en de chauffeur onze namen doorgaf, keek de receptionist heel wazig en moeilijk en klom in de telefoon. Reservering? Welke reservering? Oh, het hotel is vol… Gelukkig bleken ze een dependance te hebben, dus daar dan maar heen. Van harte welkom, ja we hebben twee kamers 201 en 203. Met de bagage naar boven. Helaas, de pasjes werkten niet. Receptionist met zweetpareltjes weer naar beneden, nieuwe pasjes. En ja, 201 ging open. Een kamer vol bagage, dus duidelijk bezet. Oeps, sorry, even checken. Weer naar beneden, nieuw pasje, geen probleem, u krijgt 205. Deur open, gast kijkt ons verstoord aan. Oeps, ook bezet. Receptionist was nu volledig bezweet en boog steeds dieper en verontschuldigde zich in duizend en één manieren. Of we maar wilden wachten in 203 dan ging hij het oplossen… Uiteindelijk kregen we een upgrade naar een Suite. Er waren geen 2 kamers meer op dezelfde verdieping, duizend maal excuus… Het moet gezegd, onze kamer is nu echt top, al koste het wat moeite.

Inmiddels hadden we echt trek en trok ik snel de Lonely Planet open op mijn laptop en keek of er iets in de buurt was. Eén toko leek wel leuk en dus namen we een tuktuk omdat het toch wel een kilometer verder was. Na 300 meter waren we er. Ach, afstanden op kaartjes zijn relatief. Leek toch wel een chique tent… Nog even rondgelopen, maar we zagen zo niets anders, dus toch naar binnen. En wat een plaatje. Binnenplaats met vijver, Boeddha, mooie planten. Traditioneel Cambodjaans eten, geweldig goed. Zelfs een lekkere fles wijn. Ja, wel een beetje westerse prijzen maar niet idioot. Echt een pareltje en een fantastische kennismaking met de Cambodjaanse keuken. Als je in Phnom Penh bent: restaurant Malis. Perfect einde van een dag kennismaken met een land dat ik nu al bijzonder vind.